2 vliegen in 1 klap

Op zondag avond besloot ik maar een keer bij Didwi te logeren, ik was mijn eigen kamer zo beu.. Ik besloot om met de motortaxi naar haar te gaan, op het moment dat ik hem bestelde brak de hemel open. Nou goed, ik pak mijn regenjas, helmpje op en dan overleef ik het wel. Mijn taxi dacht daar even wat anders over. Gelukkig kwam de volgende taxi wel, en door een ondergelopen Ho Chi Minh ging ik naar Didwi toe. Heeeeuj we hebben echte pokemon chippies gevonden! 

Na een avondje de kroeg in zijn gedoken werd ik eindelijk een keer wakker zonder zelf klam te zijn van de vocht in mijn kamer. Fijne nacht gehad dus. Dit was voor herhaling vatbaar! Vandaar dat ik nog een nachtje mocht blijven logeren. Overdag hadden we het briljante plan om even rond te gaan rijden, een richting op waar we nog niet waren geweest. We kwamen langs het vliegveld, door steegjes en gingen tegen het verkeer in. Na een uurtje gereden te hebben waren we klaar voor wat eten en drinken, gestopt bij een tentje. Toevallig was daar een motorshop en had ik gevraagd of ze mijn spatbord voor mijn voorwiel konden vervangen (noem je het zo? Ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel). Na wat Vietnamees geschreeuw en wijzen richting een andere kant was het duidelijk dat het niet kon. Oke, geen probleem, ik liet mijn scooter staan en ging het cafeetje in. Wat denk je? Ik kom terug, zit er een nieuw spatbord op. Hop 16 euro betalen zegt die man. Ik had al lang gehoord dat het vervangen van dat ding max 4 zou kosten, dus ik ging zeker niet akkoord met 16 piek daarvoor. Maar, daar sta je dan, met een schreeuwende Vietnamees die geen Engels spreekt en boos op je is. Gelukkig kwam er een meisje voorbij gelopen en zij kon wel Engels. Geen idee waarin ze terecht zou komen. Binnen 5 minuten had een hele groep zich om ons heen verzameld en was het verandert in 1 meisje wat met die man aan het bemiddelen was in een groep van 7 nieuwsgierige Vietnamezen. Na een half uur onhandig daar staan werd de prijs uiteindelijk 10 euro en heb ik dat maar betaald. Als ik dat van te voren had geweten had ik natuurlijk vooraf over de prijs kunnen praten, maar hij zei dat het niet kon dus ging ik er ook van uit dat er niks zou veranderen.

Daarna doorgereden naar de Saigon Food Market voor een tweede lunch en een rondje Ben Thanh gedaan. We besloten om in de avond te gaan eten bij de BBQ bij Didwi om de hoek, daar rustig naar toe gereden, scooters laten parkeren, kaart gekeken en gedacht “Ooh shit, deze crappy plek is drie keer zo duur als normale eetcafés”. Een beetje beschaamd opgestaan en zijn we door gereden naar het volgende restaurant. Daarna een rustig avondje gehad met een filmpje erbij.

Dinsdag na school kwam ik thuis aan, liep ik zielsongelukkig mijn kamer in omdat ik wist dat ik daar weer een nacht zou moeten gaan slapen. Ik heb Didwi gebeld of ik nog een paar dagen bij haar mocht crashen en pakte mijn koffers. Dat ging een stuk sneller dan gedacht, want al mijn kleren moesten in de was. Alles wat nat en er zaten witte pluisjes op (denk dat het een soort schimmel was). Snel mijn kamer online gezet en mijn huisbaas geïnformeerd. Die was natuurlijk helemaaaaal niet blij want hij wist natuurlijk al lang dat ik de huur voor de volgende maand niet ging betalen (moest op woensdag).

Woensdag was onze grooooote dag, we gingen naar BANGKOK!!! Whoeeeeeee. Na een snelle les dag was het dan tijd om te gaan! Snel een salade besteld, in de auto deze opgesmikkeld want we hadden haast. In Bangkok aangekomen waren we best een beetje moe dus besloten deze avond nog even rustig aan te doen. Wel al 6 keer van de fantastische glijbaan afgegaan! Dat ding verandert je mood echt in 1,5 tel van slaperig naar opgewekt, van een beetje niet zo vrolijk naar best moment of the day. Echt, ik wil dit later in mijn huis!! Super-fast-mood-changer 2.0 (beter middel nog dan chocola). Kijk hier een flimpje van een poes die van de glijbaan gaat

Donderdag hadden we het geniale idee om een toer de tempel te doen en starten bij the grand palace! Even vergeten dat je daar gepast gekleed heen hoor te gaan dus besloten we een mooie rok te kopen. Toen we bij de ingang kwamen mochten we natuurlijk niet naar binnen omdat we geen mouwtjes aan hadden dus bedacht ik een slimme move door mijn rok te veranderen in een jurk. Maar nee daarmee werden we ook niet toegelaten. Toen we nog 6 keer werden verteld dat we naar de dressing room moesten besloten we de volgende dag onze outfits goed te hebben en dan nu door te gaan naar…. THE UNICORN CAFE!! Daar hebben we ongeveer 3 uur doorgebracht, na het eten van een heerlijke regenboog spaghetti, regenboog cupcake en een roze aardbeien limo met sprinkels en het knuffelen van 20 eenhoorns waren we klaar om verder te gaan. Later zagen we nog een hele typische auto, een roze hello kitty auto!! Ondertussen hadden we gehoord dat de Thaise koning was overleden en dat het een redelijke impact zou hebben op de Thaise bevolking. Hoe erg deze impact zou zijn hadden we nog geen idee van. Daar kwamen we echter snel genoeg achter! Voor het avond eten zijn we naar Max Magical Thai gegaan, op aanraden van een Engelse man die daar was om zijn Thaise vrouw te bezoeken. Het was inderdaad erg lekker, gezellige sfeer en een vermakelijke eigenaar. In avond was de hele barstreet gesloten, erg jammer voor ons natuurlijk maar het hoort bij de cultuur. Dit werd dus een avondje vroeg naar bed.

Op vrijdag hebben we onze plannen maar snel gewijzigd, we wilden naar verschillende tempels gaan maar vanwege het overlijden van de koning zou het in heel de stad erg druk zijn. Daarnaast droeg iedereen zwarte kleding, dat was best bizar om te zien! Hier is een kort filmpje ervan. Snel mijn zwarte jurkje uit mijn tas geplukt om een beetje respect te tonen aan de lokale bevolking. Bij het ontbijt kwamen we Bram tegen, hij vertelde ons dat hij een fietstocht door Bangkok ging doen. Hee, wacht, dat stond nog op onze to do list! Wij gaan gezellig mee!! Snel boeken en wachten tot het 2 uur is, dan kunnen we beginnen. Fijn dat Co van Kessel (fietstocht organisatie) in China Town is, daar wilden we ook nog heen. 2 vliegen in 1 klap! Om 12.15 uur een uber taxi bestellen, we hadden het idee dat we nog tijd genoeg hadden om een snel rondje te wandelen dan. Nou, in your dreams.. Om 12.45 had de taxi ons gevonden denk ik en door het heerlijke Bangkok verkeer waren we om 14.10 op locatie. Geen lunch, geen rondje China Town, maar gelukkig op tijd vertrokken vanaf ons Hostel om nog met de fietstocht mee te gaan! Opwarm tosti’tje gehaald bij 7/11 om maar niet met lege maag te gaan. Fietsjes uitgezocht en daar gingen we dan. Het ene marktje na het andere gingen we over, met een bootje over het water en tempels met verschillende buddha’s en bellen hebben we gezien. Peppie en Kokkie namen ons mee in smalle steegjes en over markten waar we eigenlijk helemaal niet konden fietsen, gelukkig maar dat wij, zo gezegd, “zijn geboren op een fiets”. Gezien we een hele gezellige groep hadden besloten we dan ook in de avond met iedereen te gaan eten. Natuurlijk kwam niet ieeeeedereen opdagen, maar ik denk dat we toch met een aardig groepje zaten van een mannetje of 8.

Na het eten gingen we met de taxi naar een rooftop, opzoek naar een klein feestje. (Het idee van niet feesten, drinken en gezelligheid is blijkbaar dat het voor de lokale mensen niet fijn is om te zien, maar zolang het buiten het zicht gebeurt zou het niet een hele grote ramp moeten zijn. Rooftop is dus een prima optie schijnbaar) Ik had een uber besteld, Didwi was nog aan het bestellen toen mijn taxi aankwam. Het was gelukkig best een grote taxi, konden 5 mensen in en 1 kinderzitje. 8 mensen? Ja het was een uitdading, maar niets is onmogelijk. Ik had geluk, ik zit in het kinderzitje, de jongen naast mij had ook geluk, maar ze zaten met 4 man op een 3 persoonsbankje en met 2 man op de bijrijdersstoel. Toen we na 2 minuten uit de taxi mochten was iedereen ook redelijk opgelucht zijn beentjes te kunnen strekken. We kwamen bij een bier kroegje uit en hebben daar een biertje gedronken, maar na 10 minuten sloot die tent ook. Opzoek naar een volgende tentje. We waren ergens in the middle of nowhere in Bangkok dus dat werd nog wat. Ineens hoorden we wat geluid, zagen wat licht, een trap omhoog.. Oeh laten we dat eens bekijken dan. Zonder helemaal door te hebben waar we naar toe liepen gingen ik en een van de jongens naar boven. Het was dicht, maar er waren wel nog thaise mensen binnen aan het na borrelen. Even aankloppen en poging wagen dachten wij! Yes, we waren welkom om een drankje mee te doen. “Zijn onze vrienden ook welkom?” “Uhm hoeveel zijn het er?” “2,3, 6..” En daar waren we dan, drankjes aan het drinken in een dicht restaurant. Na een half uur kwam de eerste rekening binnen, 50 euro alsjeblieft. Dit kon natuurlijk nooit kloppen, bijna iedereen had z’n drankjes gelijk betaald en dus kregen we “korting”, 20 euro bleef over. Vervolgens iedereen gezegd z’n drankjes gelijk te betalen om niet te eindigen met een rekening van 200 euro. We kwamen er tijdens ons feestje achter dat er iemand bij de maffia zat van onze vrienden, iemand een politie agent was en van de dames interesse had in ons (de meisjes). Het duurde ook niet heel lang voor een Canadees meisje daar ook wel de lol in zag en ze samen een intiem kusje wisselden. Toen we besloten maar eens te gaan, bleek iemand van onze groep ineens 100 euro kwijt te zijn. Niet heel handig ook om een schouder tasje om te hangen hier.. Nog een kleine afterparty bij anderen in het hotel maar dit liep iets anders dan gepland. Die dronken Canadees was inslaap gevallen in de taxi en was niet wakker te krijgen. Toen we haar eindelijk uit de taxi hadden moesten we haar kamer vinden. Hele tas omgegooid en alles uitzoeken tot er een pasje naar boven zou komen. Oke, verdieping 5, kamer G bed 3. Missie 2, haar in bed krijgen. Naar boven gesjouwd, in bed gelegd en klaar om verder te gaan. Wat bleek, ze lag in het verkeerde bed, met haar vieze voeten (ze had slippers aan gehad) op het kussen en sliep al. Die boy was natuurlijk niet echt heel blij dat te zien. Vervolgens ging ik hem nog even verkopen dat ze echt in het goede bed lag, dat stond namelijk op haar pasje. Bleek dat de pasjes verwisseld waren ofzo en toevallig bed 3 nog leeg was. Haar weer wakker gemaakt, yo lig je in bed 5 of 3? 5… Oooh sorry jongen, we verplaatsen haar wel even! Na weer een kwartier verder te zijn was het eigenlijk al zo laat dat we besloten dan toch maar naar huis te gaan. Een half uurtje later hadden we de laatste grapjes gemaakt en waren we klaar om dan weg te gaan. Komt die Canadees ineens weer beneden aan gelopen “waar is mijn portemonnee?”. Ja in je tas, zoals we al 30 keer gezegd hadden toen we je in bed legde..

zaterdag gingen we dan toch onze tempel toer doen, na het uitstippelen van de handigste routes en beste tempels konden we vertrekken! Ooh ja, met gepaste kleding natuurlijk! We begonnen bij de reclining buddha, Wat Pho. Een giant, sleeping (draw me like one of your french girls), gouden buddha. Samen met Mike en Didwi zijn we daarna naar Wat Arun gegaan. Jammer de bammer dat die in de stijgers stond en we vrij weinig konden zien maar een leuke ronde gedaan! We hebben daar wel een heel leuk bootje gehuurd om ons rond te laten varen in Bangkok. Een van de leukste dingen die we gedaan hebben! Wel bizar, de smerigste rivier die ik ooit heb gezien en daar waren kindertjes aan het zwemmen en spelen in dat water. Huisjes die op instorten stonden, met muren die miste sierden de rivier. Na onze super toffe boottocht gingen we aan land snel wat lunchen, vielen we bijna in slaap van vermoeidheid.. Oeps. Laatste tempel die gezien moesten hebben was Wat Traimit. Snel daar naar toe voor onze laatste sight seeing. We hoefden geen entree te betalen, al snel kwamen we er achter dat de tempel binnen 5 minuutjes dicht zou gaan. Snel even omkleden naar een gepaste outfit en omhoog rennen om die beauty te kunnen zien. Het was 2 seconden een glimpjes vangen, wat foto’s maken en de deuren gingen dicht. Beneden zagen we een monnik armbandjes omknopen bij mensen op een bepaalde manier. Dit zag er interessant uit.. Ja hoor, 2 minuten later liepen wij ook weg met een mooi touwtje om onze arm.

Thuis een napje nemen om op te laden om s avonds nog een drankje te kunnen doen. Na het eten ging Didwi meeten met een jongen die ze had leren kennen in Vietnam dus besloot ik nieuwe vrienden te zoeken. Ik sloot me aan bij een groepje Engelsen voor een biertje maar het duurde niet lang voor zij besloten naar huis te gaan. Ik liep een stukje verder en zag een jongen in z’n uppie zitten, daar kon ik wel bij aansluiten. Al vrij snel hoorde ik dat hij aan het wachten was op zijn date, oeps zit je dan.. Hij liet me echter niet gaan, want zijn date had hij opgedaan via Grinder (tinder maar dan alleen voor mensen die op het zelfde geslacht vallen) en het was slechts om nieuwe vrienden te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Daar zat ik dan, met 2 jongens die een date hadden, cocktails te drinken.

Zondag hadden Didwi en ik het geniale idee om naar een museum te gaan waar een oude gevangenis was. Uber besteld, netjes gewacht, vast naar een makkelijkere pick-up point gelopen en helemaal klaar om te gaan. Uber reed 6 keer verkeerd dus gingen we weer naar ons hostel. Uber had na ongeveer een uur wachten de rit maar geannuleerd dus waren we nog niks verder. Dan maar aan de grote straat een taxi aanhouden, dat duurde natuurlijk niet zo lang. Toen we het adres lieten zien zagen we echter dat het museum permanent gesloten was. Top, 2 uur verspild ongeveer haha. Dan maar plan 2 gaan uitvoeren, naar airplane graveyard. Het was een plaats waar een heleboel vliegtuig wrak stukken lagen. Heftig om te zien. We kochten ons “ticket” (een poort die van slot werd gehaald) en een kindje rende voor ons uit naar de vliegtuigen. Erg snel en handig klom hij overal in en op en vond zijn weg makkelijk in het vliegtuig. Een paar keer heeft hij geld gevraagd en als we weigerden bleef hij zeuren. Best lastig om nee te blijven zeggen. Toen het duidelijk was dat we  niks gingen geven was hij ook vrij snel weg en liet ons alleen in de vliegtuigen tussen de bush bush.

Later zijn we snel wat gaan eten om daarna heeeeel snel naar het vliegveld te gaan. Was natuurlijk weer dikke stres maar uiteindelijk hadden we weer een half uur vertraging.

Op maandag ochtend ging Didwi vroeg naar Perth, ze moest namelijk het land uit omdat haar visum ging verlopen. Dus had ik een rustige week en soms een beetje saai.

Aangezien de afgelopen week niet heeel spannend was zal ik er ook geen 3 A4’tjes over gaan schrijven. Dinsdag was wel cool, we hadden in de ochtend natuurlijk school, kregen we aan het einde van de les ineens alle vragen die tijdens het examen zouden komen. Nu snap ik waarom niemand het iets boeit hoe die lessen zijn, je krijgt toch alle vragen aan het einde van het blok. Na de les zag een pagode naast de weg staan en besloot er heen te gaan. Dit was natuurlijk niet echt in het centrum dus mensen die er rond liepen keken me ook wel een beetje gek aan, eentje probeerde zelfs (iets te overdreven) met te flirten. Toen ik mijn rondje had gedaan zag ik 3 studenten zitten en werd al snel naar ze toe geroepen. Of ik even met ze wilden kletsen, dit kletsen was wel een beetje gek want elke vraag die ze aan me stelden kwam rechtstreeks uit hun lesboekje Engels wat ze vast hielden. Wel heel schattig!!

In de avond had ik met wat Franse meisjes afgesproken om iets te gaan drinken wat erg gezellig was! Zij zitten ongeveer in het zelfde schuitje, met slechts 3 studenten op een uni vol met locals en dus is het wat lastiger om nieuwe friends te maken. Volgende week komen ook van hen de ouders dus gaan we over een paar weekjes weer wat drinken!

Op vrijdag hadden we een debat, dit zou 15 minuutjes duren. Maar omdat alles 6 keer vertaald moest worden waren we denk ik 45 minuten bezig. Tijdens onze les engels kwamen mijn mede studenten naar me toe, we hebben ons huiswerk niet gemaakt dus jij mag het niet inleveren. Kwam dat even goed uit, ik was ook niet van plan iets, of nou ja niets, in te leveren. Later op de avond heb ik met Alexander (onze Duitse vriend) wat drankjes gedronken. Wat drankjes werden er uiteindelijk heel wat en we hebben elke kroeg zien sluiten (dat gebeurt overigens om 3 uur dus zo spannend is dat niet).

Zaterdag wilde ik even wat schrijven voor mijn blog, maar in de area waar Didwi woont, en ik logeer, was de stroom uitgevallen dus kon ik vrij weinig. Even de stad in dus! Heel jammer dat het bijna de hele dag geregend heeft en ik dus niet echt weg kon/wilde bij dat tentje waar ik zat. Even vergeten… ik had geen geld meer in mijn portemonnee. Dus ik moest gaan pinnen, gelukkig kon dat aan de overkant, pfieeeuw.

Vandaag is het zondag en straks komen papa en mama!!! Leeeeeeeuk!!