Eerste lessen & op schoolreisje!

Maandag was het dan zover... Onze lessen gingen dan eindelijk beginnen!! Om 06.45 werden we verwacht, 6 keer per week voor ongeveer 2 uurtjes les. Heerlijk plannen kunnen ze hier wel ;). Aangezien we nog geen rooster hadden ontvangen en onze contactpersoon niet geheel op tijd op school was, hadden we haar maar even gebeld. Ons rooster moest nog gemaakt worden dus dat werd even wachten dan, wel mooi gevraagd of wij ook een HUTECH outfitje konden scoren. Logischer wijs kwam natuurlijk de vraag "which size do you need?" waarop ik antwoordde dat een S prima zou zijn. Nee nee, dat ging niet passen hoor. Ik kreeg een XL mee, echte boost voor je zelfvertrouwen!

Ruim na 8 uur zaten we dan op lokatie in de juiste les, maar waar ze deze formules etc vandaan toverden?? Een hele les vol verbazing toegekeken wat er zich voorin de klas zich afspeelde, daarna besloten dat ik toch wel erg veel moest oefenen om dit onder de knie te gaan krijgen.. Ons basis niveau bleek toch op andere vak gebieden te liggen dan deze data formules en na 2 uurtjes school al van vakkenpakket gewisseld! Goeie eerste indruk achter laten is belangrijk ;). We werden gelijk uitgenodigd om naar een event te gaan waar de vriendschap tussen Vietnam & Maleisië werd gevierd, maar we moesten dan wel gepast gekleed gaan. Zo gezegd kregen we nog een lange broek mee, heel vreemd dat zowel Derk en ik deze niet paste. We kregen dezelfde maat, alleen is Derk 2 meter en tik met geluk soms de 1.60 aan.. Voor mij te lang, voor hem te kort. In de avond bij een BBQ restaurantje gegeten, met een mooi uitzicht woooooow. 

De dinsdag begonnen de lessen van onze nieuwe klas (met betere tijden, 09.20 tot 11.35 les). De eerste les al gelijk verslapen, maar toen ik na ongeveer een half uur binnen kwam waren ze nog niet begonnen en was ik stiekem een beetje opgelucht. Mijn buurman vond me denk ik een beetje eng, want als ik hem al aankeek werd hij rood en giechelig. Wel lekker mee kijken wat ik op mijn computer wat ik aan het doen was, en na een les niks gezegd te hebben vroeg hij dan toch "can i add you on facebook?" en daarna of ik morgen weer naast hem wilde zitten?? Oke dan, prima hoor, omdat het zo gezellig was net ;).

Zwembadje opgezocht om even de warmte te ontsnappen en tot ons grote geluk begon na een half uur daar de zwemles. 50 gillende kinderen om je heen, een beter relax moment kan je je niet indenken geloof ik. In de avond was mijn vieze was opgehaald, maar helaas had ik geen schone handdoeken ervoor terug gekregen. Ga dat maar eens uitleggen in het Vietnamees.. Met handen en voeten kwam ik uiteindelijk toch zover dat ik een föhn aangeboden kreeg. Misschien toch maar eens een lesje toneel nemen om voorwerpen uit te beelden. 

Woensdag met Didwi en Derk bij de saigon foodmarket gegeten, en nee daar hoef je niet zo iets te verwachten als in Nederland met veel verschillende dingen uit verschillende landen. Veel verschillende soorten rijst en noodles heb je wel ;). In de avond natuurlijk gezellig een biertje gedronken in de stad. 

De donderdag weer een pubcrawl gedaan en lekker de wekker uitgezet waardoor ik me voor de 2 keer had verslapen en 3 keer te laat was in 4 dagen tijd. Gelukkig was ik alsnog aanwezig voor de les begonnen was, zo typisch hier. Beneden bij de balie van het appartement gevraagd om een paperclip zodat ik mijn simkaarten van mijn telefoons kon wisselen maar dat was iets te lastig. Ik kreeg nieuw wc papier.. Wel een aantal appartementen gekeken maar dat was zo mega afgelegen dat we nog geen vast onderkomen hebben, oeps. Voor de derde keer die week gegeten bij de Saladbar (omnomnom) toen ik gebeld werd door Hutech. Aangezien ik alleen Hutech kon verstaan van wat er mij verteld werd had ik maar vriendelijk verzocht een email te versturen met daarin de informatie. En jawel, we mochten mee op charity weekend! Kosten waren slechts 10 euro p.p. voor vervoer, verblijf, eten en toegang tot de Chua Chan mountain. Om 5 uur de volgende ochtend moesten we klaar staan en dan zouden we met de de bus vertrekken. Met het idee, voor 10 euro kan je het altijd proberen, we zijn er nu toch, is leuk zo met andere studenten een weekend weg, hebben we met volle overtuiging ja gezegd. Didwi had geluk, want ondanks dat zij dan geen student is bij Hutech mocht ze wel mee op schoolreis. Derk die zag het eigenlijk niet zo zitten dus die haakte af. De volgende dag stonden we netjes om 5 uur paraat, klaar voor ons weekend. Er was natuurlijk in de verste verte geen bus te bekennen, maar gelukkig stond er een groep Vietnamese studenten met Hutech shirtjes aan. Even vragen of zij ook op weekendtrip gingen of wij hier bij moesten aansluiten. Nee natuurlijk niet, mail laten zien waar onze informatie in stond maar dit was absoluut niet onze groep. Na wat bellen met onverstaanbare Vietnamezen was het dan toch de bedoeling dat we wel met die groep meegingen. We hadden de afwijzing moeten zien als een teken van de goden, maar helaas hadden we dat nog niet door ;). Uiteindelijk was het dan 8 uur toen we met de bus vertrokken richting ons weekendje weg. Derk belde nog even hoe ver we waren want hij wilde toch graag joinen, dus hij zou met de scooter nakomen en iemand uit de bus stapte wel even uit om samen te rijden. 

Op het weekend aan gekomen was het allemaal even iets minder rooskleurig dan gedacht, de hele dag papiertjes vouwen want we zaten in de "game" groep. Ik speel hier denk ik geen spelletjes meer voortaan haha. De hele dag met kinderen spelen, foto's maken en een optreden verzorgt samen met Didwi. 

Gelukkig kwam het beste moment er nog aan, we mochten naar bed! Het bed wat bestond uit zo'n rieten strandmat and that's it op de koude grond in een open hal. Heerlijk om zo goed ingelicht te worden voor we op een weekend gaan. Slaapspullen waren opzich meer dan welkom geweest.. Gelukkig hadden we 10 wc rollen papier gekocht en kon ik dat dus mooi als kussen gebruiken, een gordijn kon dienen als deken maar dat stonk zo erg dat je er eerder wakker van zou liggen dan beter van zou gaan slapen.

De volgende dag werden we heerlijk uitgerust wakker, het was wederom 5 uur in de ochtend maar hier is het dan al helemaal licht. Om 7 uur zouden we vertrekken naar de Chua Chan mountain, na een heerlijk noodle ontbijtje, paar uurtjes wachten was het dan zover. 10 uur vertrokken we naar de berg!! :D

Na ongeveer 2500 traptreden en 20 foto's met vietnamezen waren we boven, maar naar de echte top mochten we niet omdat de bus moesten hebben. Ja hallo.. heel dit weekend gehad om dan eindelijk de berg op te mogen en dan mag je niet verder? Gelukkig was Derk met de scooter en kon ik dus achterop mee terug. Daar begonnen we aan onze hike, nog gezegd "hmm misschien even wat eten en drinken meenemen?" maar we hadden zoveel kraampjes gezien op de trappen dat het logisch was dat er ook nog wel iets op de berg zou zitten. Niet natuurlijk.. We kwamen niks of niemand tegen onderweg. Gelukkig had Derk nog wat water en hadden we allebei 10 slokjes voor 3 uur wandelen, helemaal top haha. Na 3 keer een verkeerd pad te hebben gekozen waren we dan eindelijk boven. Lucky me zagen we een groep Vietnamezen en moe als ik was ging ik even daarbij zitten. Heeeeuj ik kreeg eten van ze, haha oeps. 

Eenmaal beneden aangekomen met de scooter terug naar HCMC, even vergeten dat het ongeveer 130 km terug was. Na de eerste flinke stortbui snel regenjassen gekocht en snel weer verder. Gewoon de grote weg volgen, zou niet moeilijk moeten zijn was onze gedachte. Hoppakee, hier naar rechts, 90 km rechtdoor en zijn we er bijna. Zodra we de snelweg op reden hoorde we ineens geschreeuw achter ons en bleek dat we daar met de scooter helemaal niet heen mochten. Maar goed, er was eigenlijk ook geen weg meer terug, even keren doe je ook niet op de snelweg.. Na ongeveer 10 kilometer kwam de eerste controle en natuurlijk werden we van de weg geplukt. Geen rijbewijs, geen kentekenbewijs en geen vietnamees, jup wij hadden het ergste verwacht. Maar waar we uitkwamen was nog erger dan we verwacht hadden, geen boete, geen scooter inleveren, maar we werden door gewezen naar een straatje aan de zijkant van de snelweg. Dit kwam uit in een bos met de meest gladde paadjes. Na de eerste halve val zijn we gaan lopen, en na ongeveer 45 minuten kwamen we gelukkig een weg tegen en konden we naar een trein die ons naar HCMC zou brengen. Nou die trein ging natuurlijk niet, het zou ook eens wel hahaha. Dus weer verder met de scooter en na 3 uur waren we eindelijk in de stad terug! Didwi nog gebeld of ze mee ging eten met ons om vervolgens eindelijk droog te kunnen worden na alle regen en in een goed bedje gegaan om te slapen!

De maandag weer lekker op zoek gegaan naar kamers en in de avond de kroeg maar weer eens opgezocht. Uiteraard was de dinsdag niet veel anders. Wel een doktersbezoek gedaan voor mijn hepatitis B prik en daarna 1,5 uur gezocht naar een tankstation tijdens de spits in het centrum. Feestje hoor, dat scooter rijden hier ;). Grapje, is erg leuk! Klik hier voor een filmpje van mijn rij kunsten